پایان نامه بررسی درجه توسعه یافتگی شهرهای خلخال با شاخص های توسعه شهری

پایان نامه بررسی درجه توسعه یافتگی شهرهای شهرستان خلخال با تأکید بر شاخص های توسعه شهری

تحقیق حاضر با استفاده از شاخصهایی که به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در توسعه شهرها دخالت دارند. و روش های آماری و تجزیه و تحلیل شاخص های اصلی به درجه بندی توسعه یافتگی هر یک از شهرهای شهرستان می پردازد تا با استفاده از یافته های آن برنامه ریزی شهرهای مورد بررسی به صورت موزون و متعادل صورت گیرد که از نتایج علمی آن دانشجویان و از نتایج کاربردی آن مدیران شهری، برنامه ریزان و سیاستمداران استفاده خواهند کرد.

درجه توسعه یافتگی با شاخصهای توسعه شهری

مقدمه

ایران کشوری پهناور با شرایط جغرافیایی ویژه و متنوع است .این شرایط چشم اندازهای جغرافیایی متفاوتی را پدید آورده که با گذشت زمان فراز و نشیب های زیادی را طی نموده است به همین دلیل در نواحی مختلف ایران موضوع توسعه یکسان صورت نگرفته و نابرابری هایی در میزان برخورداری از مواهب توسعه به وجود آمده است .

از نظر صاحبنظران توسعه، برداشت های مختلفی از واژه ی توسعه وجود دارد که از آن جمله می توان به افزایش تولید ،افزایش بازدهی، ارتقای سطح کمی و کیفی زندگی، ارتقای سطح خدمات بهداشتی و درمانی، بر طرف کردن مشکلات بیکاری و تورم، تامین نیازهای اقتصادی-اجتماعی، برخورداری از آموزش و فرهنگ و مشارکت فعال در عرصه های مختلف اشاره کرد..

توسعه؛ درجه ای از تحول است که جامعه را برای نیل به آرمان و اهداف خود هدایت می کند به بیان سازمان ملل توسعه فرایندی است که کوشش های مردم و دولت را برای عبور اوضاع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر منطقه متحد کرده و مردم این مناطق را در زندگی یک ملت ترکیب نموده و آنها را برای مشارکت در پیشرفت توانا می سازد شاید بتوان مفهوم توسعه را در ابعاد اقتصادی-اجتماعی سیاسی و فرهنگی آن شناخت.

تمرکز، نامعقول و نامتناسب در عرصه های زیستی، توسعه ی اقتصادی-اجتماعی نابرابر نواحی جغرافیایی را در پی خواهد داشت. موضوعی که بازتاب آنرا در چشم انداز جغرافیایی شهرها و رشد ناهمگون آنها نیز می توان یافت.

یکی از مباحث اصلی و اساسی در نظام برنامه ریزی جامع اقتصادی، مسئله توسعه موزون است که می تواند در قالب توسعه متعادل مناطق و شهرها و بخشهای مختلف یک جامعه مطرح گردد. که بررسی و شناخت وضعیت موجود شهرها، قابلیت و محدودیت های آنها از اهمیت ویژه ای در برنامه ریزی برخوردار است که با استفاده از روشهای سطح بندی یا درجه بندی در برنامه ریزی شهری بررسی و شناخت وضعیت موجود، قابلیتها و محدودیتهای شهرها به درجه بندی آنها از نظر توسعه یافتگی می پردازند که روش یا مدل SPSS، تاکسونومی عددی موریس، اسکالوگرام، ضریب جینی، قاعده مرتبه اندازه از جمله روشهای سطح بندی یا درجه بندی در برنامه ریزی شهری است که در تحقیق حاضر نیز سعی شده است به منظور رسیدن به توسعه متعادل با استفاده از این روشها به درجه بندی شهرهای شهرستان خلخال از نظر شاخص های توسعه شهری پرداخته، موقعیت و چگونگی توزیع امکانات در شاخص های انتخابی مورد ارزیابی قرار گیرد و راهکار های مناسب جهت مرتفع کردن موانع و محدودیت ها در توسعه شهرهای شهرستان خلخال ارائه گردد.