مقاله درباره نوراپی نفرین

NE انقباض عروق و فشار خون دیالسترلیك بالا از طریق رسپتورهای  ایجاد می كند. پای نفرین بیشتر از طریق تحریك گیرنده های  قلبی تاكیكاروی تعرق فلاشینگ بیتراری و افزایش فشار خون سیتولیك ایجاد می كند.

فئوهائیكه پیشتاز گشادكننده عروقی Dopa و Dopamine تولید می كند ممكن است تظاهر افزایش فشار خون نداشته باشند.

همراه با كته كولامین ها هورمون های پپتیدی مختلفی هم ممكمنست از فئوها ترشح شود كه شامل: نروپپتید y. پپتیدهای اپیوئید – سوماتوستاتین Insulin like grouwyh Factor پروتئین وابسته به هورمون پاراتیروئید. این مواد مسئول علائمی هستند كه همراه با كتدكولامین ها دیده می شود و شامل اكرومگالی – اسهال آبكی و Flushing هستند.

بیان فئو در مقایسه با بیماران دارای فشار خون اولیه حجم خون كمتری دارند و تعداد ضربان قلب معمولاً /min90 است. حتی زمانیكه فشار خون بالا نیست برون ده قلبی معمولاً طبیعی است. در بیماران افت فشار خون در شب ها ممكنست نباشد و بین نبض و فشار خون ارتباطی ندارد.

علائم بالینی

علائم شایع فشار خون: به صورت متناوب مداوم، حملات فشار خون، سر درد – تعریق هیپوتانسیون ارتوستاتیك – طپش قلب و تاكیكاردی. رنگ پریدگی – اضطراب و بیقراری – تهوع و استفراغ تغییرات ته چشم – كاهش وزن

علائم كمتر شایع: ترمور درد شكمی در سینه پلی ایپسی پلی اوریا انهتای سرد اندام اكروسیاند. تنگی مغز گیجی تشنج برایكاردی تب ئیروئیدیت

بیماریهای همراه با فئو: كله لیتیازین دیابت با گلوكز ناشتای بالای 125mg/dL

هیپرسكی بدون وجود هیپرپارا – پلی سیستمی – فشار خون رنوواسكولار – پركاری آدرنو كورتیكال – نارسائی آدرنوكورتیكال و رابردومیولیز.

آلدوسترونیسم اولیه

سندرمی است كه از ترشح زیاد آلدوسترون از كورتكس آدرنال ایجاد می شود معمولاً علت آن آدنوم منفرد آدرنال گاهی هیپرپلاری دو طرفه و ندرتاً مخلوطی از هر دو می باشد. بیشتر آلدویترونیسم كه در كیلینیك دیده می وشد آلدسترونیسم ثانویه به افزایش فعالیت رنین آنژیوتانسین است.

اندازه گیری PRA تشخیص آلدوسترونیسم اولیه و ثانویه را آسانتر می كند. میزان PRA در آلدوسترونیسم اولیه پایین و در آلدوسترونیسم ثانویه بالا می رود شیوع آلدوسترونیسم اولیه در گروه بیمران غیر انتخابی كمتر از 0.5% می باشد اما احتمالاً شیوع بیماری بالاتر از این عدد می باشد.

تشخیص:

تشخیص آلدئسترونیسم اولیه در بیمارانیكه هیپوكالمی غیر قابل توجیه دارند آسان است ولی در بیماران با یافته های ناچیز نیاز به اتخاذ روش های تشخیصی است.

1- اندازه گیزی پتاسیم پلاسما 2- اندازه گیری پتاسیم ادرار

در صورت هیپوكالیا جمع آوری ادرار 24 ساعته و اندازه گیری پتاسیم و سدیم انجام شود در صورتیكه سدیم ادرار بیش از 100mm01/24h  باشد (برای اطمینان از وجود سدیم كافی برای هدر رفتن كلیوی و پتاسیم) پتاسیم بیش از حد 30mm01/24h نشانه هدر رفتن كلیوی پتاسیم است.

در عمل یك راه سریع سریع بیماریابی ممكنست به این صورت باشد:

در صورت هیپوكالمی نسبت آلدوسترون به زمین اندازه گیری شود در صورت غیر طبیعی بودن تشخیص هیپرآلدوسترونیسم اولیه به احتمال زیاد مطرح است.