مقاله عوامل شكست اوپك

مقاله عوامل شكست اوپك در 20 صفحه ورد قابل ویرایش 

چكیده:

اوپك به عنوان یك سازمان بین‌المللی متشكل از تعدادی از كشورهای جهان سومی در 1960 به منظور دفاع از منافع كشورهای تولیدكننده نفت پا به عرصه حیات گذاشت اما این سازمان در طول حیات خود اثرگذاری چندانی بر بازار جهانی نفت نداشته است. دلایل این شكست را می‌توان در سه سطح تحلیل خرد، سازمانی و كلان بررسی كرد. در سطح تحلیل خرد اختلافات اراضی میان اكثر اعضاء، تضادهای قومی، مذهبی و ایدئولوژیك كشورهای عضو و ناهمگونی و ضعف ساختار سیاسی و اقتصادی آنها را می‌توان برشمرد كه انسجام سازمان را تضعیف كرده است. در سطح تحلیل سازمانی تناقضات اساسنامه اوپك و اشكالات ساختاری سازمان را می‌توان نام برد و در سطح تحلیل كلان سیاستهای آژانس بین‌المللی انرژی، ایالات متحده آمریكا و شركتهای چند ملیتی قدرت اوپك را محدود ساخته است.

كلید واژه: اوپك، عدم ثبات سیاسی روابط اعضا، تناقضات اساسنامه، ساختار اوپك، سیاست كشورهای صنعتی.

دلایل تأسیس اوپك:

بعد از اكتشاف نفت در سال 1859 در آمریكا و گسترش روند اكتشاف آن در كشورهای مختلف جهان، بعضی از كشورهای جهان به سرعت تبدیل به صادركنندگان عمده این ماده استراتژیك شدند.

این كشورها كه اكثراً از توسعه نیافتگی رنج می‌بردند به شدت به درآمد حاصل از نفت نیاز داشتند و متعاقب اكتشاف نفت در هر یك از این كشورها به علت بی‌لیاقتی كارگزارانشان امتیازات نفتی به شكل كاملاً ناعادلانه به شركت‌های چند ملیتی كه از طرف كشورهای صنعتی حمایت می‌شدند اعطاء شد.

استثمار نفتی كشورهای صادركننده نفت، ضرورت ایجاد سازمان متشكل از صادركنندگان نفت را ایجاب می‌كرد و در نتیجه اوپك در 1960 تشكیل شد. در پیدایش این سازمان عوامل مختلفی نقش داشته‌اند كه عبارتند از:

قراردادهای نفتی یك طرفه، ظهور قشر تكنوكرات در كشورهای صادر كننده نفت و درك روزافزون آنها از مسائل نفتی، تلاشهای برخی از تولیدكنندگان برای همكاری و تشكیل سازمان برای حفظ و ایجاد قیمت‌گذاری مشترك، سیاست نفتی شركتهای چند ملیتی، تلاشهای پیگیر عبدا… طریقی مسؤول امور نفتی عربستان و دكتر آلفونز و مسؤول نفت ونزوئلا، خیزشهای ضداستعماری در كشورهای صادر كننده نفت و لاینحل ماندن مشكلات مربوط به مواد اولیه در چارچوب سازمان ملل.[1]

عناصر قدرت اوپك:

نفت به عنوان یك ماده خام استراتژیك محسوب می‌شود و كشورهای دارنده این ماده خام را دارای توانایی تأثیرگذاری بر رفتار بازیگران وابسته به نفت می‌كند.

این قدرت نفت بود كه توانست همانطور كه مورگت می‌گوید كشورهای تولیدكننده نفت را - كه بواسطه آنچه می‌توان تعارفات لفظی خواند،‌ دولت محسوب می‌شوند- یك شبه به مناطق مهم و حتی قدرتمند در سیاست جهانی تبدیل كند.[2]

پس به طور كلی استراتژیك بودن نفت را می‌توان یكی از عناصر مهم قدرت اوپك به شمار آورد. لذا می‌توان قدرت اوپك را توانایی این سازمان در تأثیرگذاری بر بازار نفت در جهت دستیابی به اهداف بدانیم.

هدف اصلی سازمان ایجاد هماهنگی و وحدت از خط مشیهای نفتی كشورهای عضو و تعیین بهترین شیوه‌ها برای تأمین منافع فردی و جمعی آنان است، اوپك در دهه 1980 عملاً به دو قطب مخالف تقسیم شده بود. گروهی از كشورهای عضو به رهبری عربستان كه اصطلاحاً آنها را جناح محافظه‌كار اوپك می‌نامند با افزایش قیمت نفت مخالف بودند و گروهی از كشورها مانند لیبی، ایران و الجزایر كه آنها را جناح تندرو اوپك می‌نامند خواهان به حداكثر رساندن قیمت نفت بوده‌اند. این اختلافات به حدی اوج پیدا كرد كه در 1982 در حالیكه قیمت نفت در حدود 37 دلار بود عربستان نفت خود را بشكه‌ای 32 دلار به فروش می‌رسانید. یا اینكه اوپك قادر به انتخاب دبیر كل نبود و چند سال اوپك بدون پست دیر كلی بود.

طبق اساسنامه اوپك تصمیمات این سازمان تنها به اتفاق آراء همه اعضا اتخاذ می‌شود و اگر تنها یك كشور حاضر در اجلاس وزراء رأی موافق ندهد، هیچ تصمیمی تصویب نخواهد شد. طبیعی است كمتر پیش می‌آید كه تمامی اعضاء، بر یك موضوع،‌ اتفاق نظر داشته باشند و به همین دلیل اغلب توافقات اوپك ضعیف و خنثی است. یعنی موضوعات با بحثهای طولانی دو پهلو شده و بالاخره همه بر روی آن توافق می‌كنند. این مشكل در رابطه با مسائلی كه آثار و تبعات گسترده و طولانی مدت دارد مؤثرتر و جدی‌تر است و تصمیمات اوپك را دچار روزمرگی می‌نماید.

د) اعتبار اصول و اهداف اوپك:

بسیاری از اهداف و اصول مذكور در اساسنامه زمان اوپك مربوط به دهه 1960 و تحت تأثیر شرایطی بود كه تقابل كاملی میان منافع كشورهای صاحب نفت و شركت‌های عامل نفتی (هفت خواهران) به وجود می‌آورد. در حالیكه اكنون این موضوع منتفی است،‌ این رویارویی از بین رفته، شرایط دگرگونی شده و امروز اوپك با كشورهای اصلی مصرف كننده كه اغلب در IEA سازمان یافته‌اند رو به رو است. بنابراین با گذشت چند دهه و متحول شدن شرایط جهانی اصول و اهداف اوپك نیازمند تجدیدنظر اساسی است.