تحقیق نقد نامور نامه

بخشهایی از متن همراه با فهرست:

مقدمه:

صرف نظر از هر نوع ویراستاری و رفع اشكال در اثار نوشتاری یا هر اثر دیگر بنظر بیاید پس از اتمام آن دو طرز فكر درباره پدیده حامله موجود باشد كه كاملاً طبیعی است

دیدگاه اول دیدگاهی تحسن برانگیز و دیدگاه دوم برخلاف دیدگاه اول در پی نشان دادن عیوب آن اثر است كه در جمع بندی به این دو دیدگاه در كنار هم اصطلاحاً نقد گفته می‌شود

متأسفانه خیلی ها وقتی جهت از نقد و انتقاد می‌شود تصور می‌كنند كه باید تماماً از نداشتن اشكالات و عیوب چیزی سخن به میان آید

و بالعكس خیال می‌كنند هر گاه محسنات و خوبی ها و زیبائیهای یك اثر قابل بحث است دیگر انتقادی در كار نیست. حال آنكه نقد و یا انتقاد معنی اش صرفاً این نیست كه از چیزی ابزار گرفته شود و یا چیزی كه تعریف آنرا شنیده اند از انتقاد بدورات بلكه همانگونه كه اشاره شده نقد یعنی هم بررسی محسنات و هم تحقیق درباره اشكالات و ایرادات و اظهار آنهاست.

حال با توجه به جمع بندی دو دیدگاه فوق كه ما آنرا نقد اثر می‌نماییم و نیز عنایت به اینكه اثر مورد نظر ما یعنی كتاب نامور نامه درباره فردوسی و شاهنامه به قلم دكتر عبدالحسین زركوب از دو جهت یكی خلاصه نویسی و دیگر نقد نویسی مورد مفاهیم ابتدا از جنبه ای عیوب آنرا ظاهر ساخته و از جنبه دیگر محاسن كلام را آشكار می‌نمائیم و بدنبال آن خلاصه این اثر را تقدیم حضور خوانندگان محترم می‌كنیم.

نقدی بر نامورنامه

دكتر عبدالحسین زرین كوب منتقد و نویسندة موفق معاصر است كه در این كتاب با قلم مو شكاف و توانایی خود نه تنها شخصیت فردوسی را تحلیل و او را از خلال اثرش می‌شناساند بلكه دربارة چند و چون شاهنامه به داوری می‌پردازد. یكی از انواع نثر معاصر نثر تحقیقی هنری است. دكتر زرین كوب در اثر خود به نام نامورنامه از این شیوة نثرنویسی بهره برده است. او با نگاهی تحلیلی زوایای داستان های شاهنامه را از جهات مختلف تبیین می‌كند. نویسنده شباهت هایی را میان شاهنامة فردوسی و «انه ائید» یافته است. اما هیچ یك از دیگر داستان های حماسی را قابل مقایسه با شاهنامه نمی‌داند. شاهنامه داستان هایی حماسی است با زمینة قهرمانی، قومی‌و ملی كه حوادثی خارق العاده در آن جریان دارد. هدف نویسنده از كتاب نامورنامه آشناسازی مردم با شاهنامه و قهرمانان ملی شان است.

...

اشعار حماسی

پهلوانان ملی

درباره اصل و منشأ حماسه دقیقاً می‌توان به همان نكته ای اشاره كرد و از آن سخن گفت كه محققان درباب منشأ افسانه ها و داستانهای منظوم گفته اند باید توجه داشت كه این اصل منشأ به زمانی بر می‌گردد كه اقوام دیرینه گیتی چون به مقتضای زندگانی نظامی‌مجبور به ستیز و پیكار با طوایف واهم مجاور بودند همواره پهلوانان و دلاوران خود را گرامی‌شمرده و به آنها افتخار می‌كرده اند سیر تاریخ گواه بر این ادعاست كه رفته رفته این مهر و علاقه، سبب گردید تا هاله درخشانی از تعجبت و اوهام پیرامون مفاخر این دلاوران پدید آورده و وجود آنها را سراسر در فروغ خیره گر  و ابهام آمیزی غرقه نمود و سبب شد تا مردم بی اختیار مجذوب احوال و افعال آنان شوند، مضافاً اینكه از این رهگذر ترانه های پر شوری نیز كه زائیده منابع تعجب قومی‌بود، و در اوصاف مفاخر و ذكر مآثر این دلاوران پدید آمده بود به زبانها و افواه جاری گشته كه به یقین اینگونه ترانه ها در طی روزگار طول و تفصیل و زیادت و نقصان پذیرفته و در مواقع و جاهای مختلف به اشكال مختلف روایت گردیده است.

======================

فهرست:

مقدمه................................... 1

نقدی بر نامورنامه....................... 2

اشعار حماسی............................. 7

شواهد تاریخی............................ 8

ایلیاد و شاهنامه........................ 11

رمز افسانه ها........................... 14

شاهنامه و انه ئید....................... 16

شاهنامه و ملیت ایرانی................... 17

فردوسی و شاهنامه........................ 19

طوس..................................... 34

چند نكته درباب ولادت فردوسی.............. 35

شبی چون شبه............................. 36

رستم و اسفندیار......................... 39

جمشید و ضحاك............................ 42

درباره نامه‌ی رستم فرخزاد................ 44

صلح و داد و عدالت در شاهنامه............ 46

حكمت و اخلاق در شاهنامه.................. 49

مفاخر در شاهنامه........................ 50

شاهنامه و ایلیاد  51