مبانی نظری و فصل دوم اختلال های ارتباطی

مبانی نظری و فصل دوم اختلال های ارتباطی

در 46 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc

توضیحات: فصل دوم پایان نامه (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)

همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه

توضیحات نظری کامل در مورد متغیر

پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه

رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب

منبع :  فارسی و انگلیسی دارد (به شیوه APA)

نوع فایل: WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

قسمتهایی از متن مبانی نظری و پیشینه

اختلال های ارتباطی

ارتباط یک واقعه روزمره است. ما هر روز بارها و بارها ارتباط برقرار می کنیم. ما در رستوران غذا سفارش می دهیم، از دوستمان به جهت لطفی که در حق ما کرده است تشکر می کنیم، در کلاس سوال می پرسیم، در وضعیت های اضطرارای درخواست کمک می کنیم. زندگی ما در بسیاری از جنبه های اساسی حول محور ارتباط می چرخد. با وجود اهمیت و حضور دائمی ارتباط در زندگی، به ندرت در مورد آن می اندیشیم، مگر آن که در رابطه با آن مشکلی وجود داشته باشد. ارتباط همچنین یکی از پیچیده ترین فرایندهایی است که انسان ها به آن مبادرت می ورزند. گفتار و زبان دو جزء ارتباط هستند که بسیار با هم مرتبطند. وجود مشکلاتی در هر یک از آن ها می تواند زندگی فرد را  به طور قابل ملاحظه ای زیر تأثیر قرار دهد. به دلیل پیچیدگی آن ها، تعیین علت مشکل در این زمینه کار بسیار پیچیده ای است.

ارتباط عبارت است از تبادل آراء، عقاید یا حقایق بین فرستنده و گیرنده. ارتباط مستلزم آن است که فرستنده (فرد یا گروه) پیامی را ساخته و انتقال دهد و گیرنده این پیام را رمزگشایی کرده و درک کند (برن اشتاین، 1997؛ به نقل از علیزاده و همکاران، 1389). بنابراین فرستنده و گیرنده در فرایند ارتباط با هم شریک هستند. شاید ارتباط مهم ترین ابزار ما در تعامل ما با محیطمان باشد. بخشی از این ابزار شامل کاربرد گفتار و زبان است.

گفتار و زبان اگرچه با هم مرتبطند امّا مترادف هم نیستند. گفتار نمود قابل شنیدن زبان است. گفتار وسیله بیان زبان است امّا تنها وسیله آن نیست. زبان ارائه کننده پیامی است که در گفتار وجود دارد. زبان بدون گفتار می تواند وجود داشته باشد نظیر زبان اشاره مورد استفاده افراد ناشنوا، و گفتار بدون زبان مانند گفتار پرندگانی که برای حرف زدن تربیت شده اند خواهد بود. ارتباط مفهوم گسترده تری است. زبان بخشی از ارتباط است. گفتار اغلب بخشی از زبان در نظر گرفته می شود، اگر چه زبان می تواند بدون گفتار وجود داشته باشد (علیزاده و همکاران، 1389).

1-4-2- رشد زبان

رشد زبان فرایند پیچیده ای است. به طور معمول، کودکان خردسال در فراگیری زبان از چندین مرحله عبور می کنند که از مرحله پیش کلامی تا استفاده از کلمات در جمله ها را شامل می شود. برون داد کلامی اولیه نوزاد اساساً محدود به گریه کردن است، که معمولاً با ناراحتی او ربط دارد مانند گرسنگی، درد یا کثیف یا خیس شدن. طولی نمی کشد (یعنی در حدود 2 ماهگی) که کودکان شروع به غان و غون می کنند و همچنین گریه سر می دهند، و با صداسازی های خود نسبت به لذت و ناراحتی واکنش نشان می دهند. آن ها در حدود 3 تا 6 ماهگی شروع به هجاگویی می کنند که شامل تولید برخی از صداهای همخوان و واکه است. در این زمان، کودکان در هنگام تنهایی دائماًً صداسازی می کنند، ظاهراً صداسازی خود را آزمایش می کنند و نه این که ضرورتاً سعی در برقراری ارتباط با کسی داشته باشند (پوکت^[1]، 2001). آن ها همچنین هنگامی که والدین یا دیگران در کنارشان هستند و با آن ها بازی می کنند یا به شکلی با آن ها سروکار دارند، هجاگویی می کنند.

[1]-  Puckett

2-4-2- اختلال های زبان

گسیختگی جدی در فرایند فراگیری زبان می تواند به اختلال های زبان منجر شود. چنین رشدهای ناهنجاری ممکن است شامل درک (فهم) یا بیان در زبان نوشتاری یا گفتاری می شود (برن اشتاین، 1997؛ به نقل از علیزاده و همکاران، 1389). این اختلال ها ممکن است در یک یا چند جزء زبان رخ دهد. از آن جایی که زبان یکی از پیچیده ترین مجموعه های رفتاری انسان است، بنابراین، اختلال های زبانی نیز پیچیده هستند و مشکلات پیچیده ای را در ارزیابی به وجود می آورند. زبان شامل حافظه، یادگیری، ادراک و پردازش پیام و مهارت های بیانی است. فرد دارای اختلال زبانی ممکن است  نارسایی در هر یک از این حوزه ها داشته باشد و شناسایی ماهیت این مشکل ممکن است به دشواری انجام شود (جانسون و اسلمکا^[1]، 2000). افزون بر این، مشکلات زبانی ممکن است به شکل تأخیر یا اختلال زبانی بروز کند.

تأخیر زبان، هنگامی رخ می دهد که سرعت عادی رشد عقب بیفتد امّا توالی منظم رشد سالم باقی بماند. در خردسالان دارای تأخیر زبانی، رشد از الگو یا دوره تحول عادی تبعیت می کند امّا به طور قابل ملاحظه ای کندتر از رشد بیشتر کودکان همان سن است. به عبارت دیگر، کودکان مبتلا به تأخیر زبان از قواعد زبانی شاخص کودکان کوچکتر از خود استفاده می کنند. اصطلاح اختلال زبان از این نظر با تأخیر زبان فرق دارد که در آن فراگیری زبان منظم یا متوالی نیست؛ کودک دارای اختلال زبان، رفتار زبانی قاعده مند را به صورت متوالی کسب نمی کند.

اختلال های زبان، شامل مشکلاتی در فهم و کاربرد زبان در ارتباط بدون در نظر گرفتن نظام سامانه ی نمادی به کار گرفته است (گفتاری، نوشتاری و غیره). شکل، محتوا و یا کارکرد زبان ممکن است در برگیرنده ی موارد زیر باشند:

• شکل زبان شامل: ترکیب صداها (واج شناسی)، ساختن اشکال کلمه مثل جمع و زمان های فعل (تکواژشناسی^[2]) و ساختن جملات (نحو) است.
• محتوای زبان: به قصد و معنایی که افراد از کلمات و جملات دارند، اشاره دارد (معناشناسی).
• کارکرد زبان: استفاده از زبان به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط است و همچنین به رفتار غیر کلامی و آواسازی^[3] که الگوی استفاده از زبان را شکل نمی دهد، اشاره دارد (کاربردشناسی) (هالاهان و کافمن، 2003؛ به نقل از علیزاده، صابری، هاشمی و محی الدین، 1390).

[1]- Johnson &Slomka

[2]- morphology

[3]- vocalization

...

5-4-2- کارکردهای اجرایی و لکنت

اگرچه تا کنون دلایل بروز لکنت در کودکان دقیق روشن نشده است، اما آنچه تا حدودی مشخص شده آن است که لکنت نمی تواند علت واحدی داشته باشد ، بلکه همواره معلول علل بدنی، عاطفی و اجتماعی یا ترکیب این عوامل است ( افروز، 1385 ). یکی از عوامل مورد بحث مرتبط با لکنت، کارکردهای  اجرایی است که به نظر می رسد به نوعی در آن نقش بازی می کند.

تحقیقات نشان داده اند که کودکان دارای لکنت دارای حواس پرتی زیاد می باشند (آندرسون و همکاران، 2003؛ امبرکتز، ابن، ون د پول، 2000). همچنین، کودکان با لکنت توانایی کمی برای تمرکز و توجه کردن به چیزی داشتند (فلسنفلد، ون بیجسترولدت و بوممسما،2010؛ کاراس و همکاران، 2006). تحقیقات مربوط به بزرگسالان دارای لکنت نیز نشان می دهند که افراد با لکنت توانایی کمی برای تمرکز و توجه نمودن به امور در هنگام مسئولیت پذیری دو کار به طور همزمان دارند (بوسشاردت، 1999، 2002، 2006؛ بوسشاردت، بالمر و دنیل،2002؛ واسیک و ویجنن، 2005). در نهایت، تحقیقات نشان می دهند که افرادی که دارای لکنت می باشند توانایی کمی برای بازداری یا کنترل مهاری دارند (اگرز و همکاران، 2010، امبرکتز و همکاران،2000 ،)، در صورتی که کنترل مهاری در افراد دیگر عادی بود و افراد عادی از توانایی مطلوبی در رابطه با کنترل مهاری برخوردار بودند. تحقیقات دیگر در زمینه ی کنترل مهاری در افراد دارای لکنت بسیار جالب می باشد که این جذابیت به علت نقش بارز کنترل مهاری در کنترل حرکتی در حین گفتار می باشد (آلون و پولدرک؛ 2008؛ آلم، 2004). علاوه بر این، بسیاری از تحقیقات انجام شده در مورد لکنت گویای فعالیت گمراه کننده در قشرهای زیرین و ساختارهای زیرقشری در کنترل مهاری می باشند که این امر اساساً در قشر پیش پیشانی دیده می شود (آرون، فلتچر، بولمور، ساهاکیان و روبینز، 2003؛ کازی و همکاران، 1997). ....

...

اختلال های ارتباطی
1-4-2- رشد زبان
2-4-2- اختلال های زبان
3-4-2-  انواع اختلال های زبان
1-3-4-2- اختلال های زبان درکی
2-3-4-2- اختلالات زبان بیانی
3-3-4-2- زبان پریشی
4-4-2- اختلال های گفتاری
1-4-4-2- اختلال های روانی گفتار
2-4-4-2- لکنت
1-2-4-4-2- ویژگی‌های لکنت
شدت لکنت
2-2-4-4-2- سبب شناسی لکنت
3-2-4-4-2- انواع لکنت
4-2-4-4-2- مراحل مختلف لکنت
5-2-4-4-2- روشهای اصلاح و درمان لکنت
5-4-2- کارکردهای اجرایی ولکنت
منابع:
فارسی
انگلیسی