پروژه دیوارهای موازی

پروژه دیوارهای موازی

“ردیف های موازی از دو سری ساختمان معرف اصطلاحی است كه ما به عنوان خیابان شناخته ایم. خیابان مملو از ساختمان هاست. خیابان خانه ها را از هم جدا می كند و آنچه كه ما را قادر می كند تا از یك خانه به خانة دیگر برویم. یا در طول خیابان از میان خیابان.

جرج پرك. ترجمه شده توسط استتوروك

انواع فضاها و سایر مقالات، (1974)

صفحه 450 و 1997

...

جذابیت واقعی این ترتیب و استراتژی كاملاً ساده و غیر پیچیده در سادگی ساختاری آن است و این روش ساده ترین راه برای پوشاندن سقف بین دو دیوار موازی است.

اگر چه این روش ساده و بی تكلف است اما استفاده از دیوارهای موازی هم ظرافت های مربوط به خود را دارد. هنگامی كه ما به معماری های قدیمی نگاه می كنیم از وجود آنهمه خلاقیت و ظرافیت و باریك بینی متعجب می شویم. آنچه را كه باعث شگفت ما شده است می تواند هنوز مانند  الگویی در دسترس و قابل استفاده ای برای طراحی و جستجوی ما باشد.

در فصل «هندسه های وجود» و در بخش ویژه «شش جهت – بعلاوة – مركز چنین گفته شده است كه معماری زمینی (خاكی) از چند  جهت به زمین، آسمان، چهار جهت افقی و عقیدة مركز مربوط می شود.

استراتژی دیوارهای موازی به ویژه مربوط است به چهار جهت افقی. و علت وجود این قدرت، تسلط آن بر این جهت هاست. در روش هایی كه می تواند باعث احساس امنیت، جهت و كانون شود. محافظت داخل از باران و نور خورشید توسط سقف فراهم می شود. البته با استفاده از دیوارهای كناری، كه می‌توان جهت راهرو را به دو سمت “عقب” و “جلو” و یا با افزودن یك دیوار پشتی غیرساختاری به یك – جهت جلو محدود كرد و در نتیجه ساختمانی را بنا كرد كه تقریباً مانند یك غار است.